- qavara
- is. məh. Boy-buxun, görkəm. <Hacı Nuru:> Əgər qatırçılıq etsəydin, bu qavara və zor ilə ildə yüz əlli manata pul deməzdin. M. F. A..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qavara
Look at other dictionaries:
qavara — I (Bakı, Bərdə, Şamaxı) bədən, boy buxun, görkəm. – Munun qavarasına baxma, bir batman əncağ gələr (Bakı) II (Culfa, Şərur, Kürdəmir, Ordubad) bülöv (dəhrə, balta və s. itiləmək üçün daş). – Qavareynan balta da itildirıx, dəhrə də itildirıx… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xirtix’ — I (Kəlbəcər, Şərur) xırdadişli yeyə. – Bizzərdə böyük yeyəyə qavara, xırda yeyəyə xitrix’ deyərix’ (Şərur) II (Borçalı, Gədəbəy) dovşan balası. – Xirtix’ dovşanın üş dört günnüx’ balasına de:rix’ (Gədəbəy) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qəvərə — (Qarakilsə, Ordubad, Şahbuz, Şərur) bax qavara II. – Qəvərəynən puşqu itilə:llər (Şərur); – Qəvərəynən balta itildirix’ (Şahbuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qovra — (İrəvan) bax qavara II … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qoyra — (Basarkeçər, Gəncə, Hamamlı) bax qavara II. – Qoyruyu ver, gərkiyi itili:m (Basarkeçər); – Qoyroynan bıçağı itili:llər, batanı itili:llər (Hamamlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
